Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Πέμπτη 7-11-2014 γίνεται η πρώτη συνάντηση  μελών της Περιβαλλοντικής Ομάδας με θέμα:

«ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ-ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΚΟΜΠΟΣΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ» για το σχολικό έτος 2014-2015. Στην συνάντηση αυτή παραβρίσκονται όσοι από τους μαθητές δεν έχουν εξωσχολικές δραστηριότητες (αθλητισμό, φροντιστήριο ξένων γλωσσών, μουσική παιδεία κ.λ.π.).

Στη συνάντηση αυτή συζητιέται το γενικό πλάνο προσέγγισης των θεμάτων που θα απασχολήσουν την ομάδα στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.

Αποφασίζεται η δημιουργία εφημερίδας μαθητών και  τελικά δημιουργούνται οι εξής 6 ομάδες:
ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΟΜΠΟΣΤ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ-ΔΑΣΗ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΕΛΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΣΕ POWER POINT ΜΟΡΦΗ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ VIDEO ΤΕΛΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ.

Δευτέρα  24-11-2014  39 μαθητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας με θέμα:

«ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ-ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΚΟΜΠΟΣΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ» εξορμούν στα ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΤΕΜΠΗ.
Συνοδοί καθηγητές είναι η κ. Μήλη Ε., ο κ. Παπαπασχάλης Ε. & ο κ. Πέτρου Σ.
Ξεναγοί μας δυο μέλη  του φορέα διαχείρησης λίμνης Κορώνειας, η Λίτσα και ο Σωτήρης. 
Πλούσιες και ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες που μας δίνονται κατά την εξόρμηση αυτή, για μια περιοχή τόσο κοντά στη Θεσσαλονίκη και όμως τόσο άγνωστη στους περισσότερους από εμάς.... Ήδη μέσα από το λεωφορείο ο κ. Πέτρου μας ενημερώνει για τους Μακεδονικούς Τάφους στο δρόμο έξω από το δήμο Μυγδονίας . Μας δίνει επίσης πλούσιες αναφορές σε ιστορικά γεγονότα που σχετίζονται με την οδό αυτή και καταλήγει στη σχέση με τις ανασκαφές στην επίκαιρη περιοχή της Αμφίπολης. Μαθήτρια  διαβάζει   πληροφορίες σχετικές με τα Μακεδονικά Τέμπη, ενημερώνοντας τους μαθητές μέσα στο λεωφορείο.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΤΑΦΟΣ





Ναός Αγίας Μαρίνας

Η "ανάβαση" στα Μακεδονικά Τέμπη αρχίζει.














Υπέροχος ο ήχος χρατσ-χρουτσ των βημάτων πάνω στα πεσμένα φύλλα.

Παρατήρηση της βιοποικιλότητας εδάφους



Εγκαταστάσεις Λουτρού στα Μακεδονικά Τέμπη


Το εσωτερικό του Κάστρου στα Τέμπη




Όλοι φθάνουμε στο ψηλότερο μέρος των Τεμπών, ακόμα και η χάρη μου!

Η θέα μας αποζημιώνει....


Ιερός ναός



Η παρατήρηση του εδάφους, με ότι εμφανίζεται εκεί, μας έχει γίνει εμμονή!
Ομαδική φωτογραφία . Εδώ δεν αλλοιώνουμε χαρακτηριστικά. Είναι από απόσταση και είναι ενθύμιο!
Η εξόρμηση και ξενάγηση συνεχίζεται στη λίμνη Κορώνειας. Εκεί από το φορέα διαχείρησης της λίμνης προσφέρονται ποδήλατα στους μαθητές κατά ομάδες για μια παραλίμνια "ποδηλατάδα".
Οι μαθητές το απολαμβάνουν πολύ.





 











 
  Οι χήνες  απολαμβάνουν ήρεμα και γαλήνια τη βόλτα τους στη λίμνη μέχρι που φθάνει ο πολιτισμός των μαθητών στη περιοχή τους.
Κάποιοι μαθητές δίνουν αλμυρά μπισκοτάκια σε πουλιά. Η είδηση διαδίδεται στα υπόλοιπα που βγαίνουν με απαιτήσεις από τη λίμνη. Ανεβαίνουν στο χώρο όπου βρίσκονται οι μαθητές διεκδικώντας τη ξεχωριστή τροφή. Οι μαθητές φοβούνται, ανεβαίνουν πάνω στο παγκάκι αλλά κάποιοι "τολμηροί" βγαίνουν μπροστά και συνεχίζουν να τα ταϊζουν. Με τη διακοπή της τροφής  η αναταραχή των πουλιών σταματά, επιστρέφουν στη βάση τους και η ηρεμία αποκαθίσταται!.......










Στη συνέχεια οι μαθητές παρατήρησαν μέσα από το τηλεσκόπιο, που στήθηκε γαι χάρη τους , τα πουλιά που βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση μέσα στη λίμνη. Είδαν λεπτομέρειες που με γυμνό μάτι δεν θα μπορούσαν να δούν.





Στη περιοχή των  λουτρών της Νέας Απολλωνίας, όπου φιλοξενηθήκαμε για τις δράσεις που αναφέρθηκαν, υπάρχει ζεστό νερό που αναβλύζει. Η ιστορία της μίμησης καταστάσεων (που είδαμε νωρίτερα με τα πουλιά της λίμνης)  επαναλήφθηκε στους ανθρώπους και στην περίπτωση της δοκιμής της θερμοκρασίας του νερού!
Δοκιμάζει οκ. Πέτρου τη θερμοκρασία του νερού που αναβλύζει,
 

 ακολουθεί ένας μαθητής και


 πριν ανεβούν στο λεωφορείο τρέχουν να δοκιμάσουν και οι υπόλοιποι!



Τελικά η εξόρμηση φθάνει στο τέλος της όμως ο μαθητές γυρίζουν στη βάση τους με γεμάτες τις βαλίτσες αυτής της Δράσης. Δείχνουν να είναι ευχαριστημένοι....




Ακολουθεί η εργασία των μαθητριών Α.Μ. και Μ.Ε. της Γ τάξης,  που κατέγραψαν τις πληροφορίες από όσα ειπώθηκαν στην εξόρμηση αλλά και αναζήτησαν συμπληρωματικές πληροφορίες από το Διαδίκτυο. Στη συνέχεια χρησιμοποιώντας το εργαλείο Dropbox επικοινώνησαν με το γραμματοκιβώτιό μου.



Το Δάσος και η Ιστορία των Μακεδονικών Τεμπών

·       Το Δάσος των Μακεδονικών Τεμπών

Ανάμεσα στα όρη του Χολωμόντα και των Κερδυλίων βρίσκεται η περιοχή των Μακεδονικών Τεμπών.Αποτελεί μια κοιλάδα που ξεκινά από τα δυτικά και το χωριό Ρεντίνα, κοντά στη λίμνη Βόλβη και καταλήγει στον Στρυμονικό κόλπο. Αποτελεί περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που προστατεύεται από την διεθνή συνθήκη Ραμσάρ. Η έκταση του φτάνει περίπου τα 650 στρέμματα, και διασχίζεται σε όλο το μήκος του από τον ποταμό Ρήχειο.
Η κοιλάδα των Μακεδονικών Τεμπών χαρακτηρίζεται από πολύ πυκνή βλάστηση που αποτελείται κυρίως από μεγάλα πλατάνια, ιτιές, φλαμουριές, φράξους και φτελιές. Ακόμη υπάρχουν πολλά είδη θαμνωδών και ποωδών φυτών, όπως κρανιές, φτέρη, ιππουρίδες, παπαρούνες, γαλατσίδες και δρακόντια.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι και η παρουσία των αναρριχόμενων φυτών, όπως του Κισσού, που αγκαλιάζουν με το πυκνό φύλλωμα τους τα τεράστια πλατάνια.

Στην περιοχή απαντούν και πολλά αρπακτικά και μάλιστα θεωρείται σημαντικότατο ενδιαίτημα για τα αρπακτικά, όπως ο φιδαετός, η αετογερακίνα, ο μπούφος, η γερακίνα. Εξαιτίας της μεγάλης ορνιθολογικής της αξίας έχει συμπεριληφθεί στις Σημαντικές για τα Πουλιά Περιοχές της Ελλάδας.

·       Η ιστορία των Μακεδονικών Τεμπών

Η κοιλάδα των Μακεδονικών Τεμπών εκτός από το μεγάλο οικολογικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει, έχει και μεγάλη ιστορική σημασία.
Κατοικήθηκε συνεχώς από τα αρχαιότατα χρόνια μέχρι τα πρώτα χρόνια της τουρκοκρατίας, οπότε εγκαταλείφθηκε γιατί είχε υποβαθμιστεί πια η στρατηγική σημασία του και οι Τούρκοι επέλεξαν για τόπο εγκαταστάσεώς τους τη γειτονική Βόλβη.
Ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στο λόφο μαρτυρούνται από ευρήματα της νεολιθικής εποχής. Συγκεκριμένα περί το 450 μ.Χ. πραγματοποιείται η πρώτη οχύρωση. Αργότερα, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός (527-565) ενισχύει τις οχυρώσεις και επανιδρύει το κάστρο.
Επόμενος σταθμός στην ιστορία της Ρεντίνας, ο οποίος φανερώνει και την ουσιαστική καμπή στη ζωή του κάστρου είναι η παρακμή και η εγκατάλειψη της περιοχής Λητής μετά τις επιδρομές και τις επακόλουθες μετακινήσεις πληθυσμών. Κατά το 10ο αιώνα τα τείχη επισκευάζονται, πύργοι επανακτίζονται εκ βάθρων, δημιουργείται το υπόσκαφο κλιμακοστάσιο και ανοικοδομείται ο κύριος όγκος των κατοικιών και των δημοσίων κτιρίων.

Το 1204 καταλαμβάνεται από τους Φράγκους σταυροφόρους ιππότες και αποτελεί ένα από τα δυναμάρια του φράγκικου Βασιλείου της Θεσσαλονίκης ως πριν το 1224, οπότε και περνά στα χέρια του Δεσποτάτου της Ηπείρου.

Ακριβώς έναν αιώνα αργότερα (1342), κατά το δεύτερο βυζαντινό εμφύλιο, το φρούριο καταλαμβάνει ο Ιωάννης Καντακουζηνός και εγκαθιστά φρουρά. Κατά την παλαιολογική περίοδο όμως  ο οικισμός γνωρίζει ανάπτυξη, χτίζονται και επισκευάζονται οχυρώσεις, καθώς και ο μικρός ναός με τρούλο, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι και σήμερα (Ναός Αγίας Μαρίνας).
Η Ρεντίνα πέφτει διαδοχικά στους Σέρβους (1345), στους Έλληνες (1371), στους Τούρκους (1383), ξανά στους Έλληνες(1402) και οριστικά στους Οθωμανούς (πριν το 1423). Με την τελική κατάκτηση από τους Τούρκους αρχίζει η παρακμή του κάστρου που θα οδηγήσει στην οριστική εγκατάλειψη του.