Πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ έλαβε χώρα στις 26 Απριλίου του 1986, στον αντιδραστήρα Νο. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος σήμερα βρίσκεται σε εδάφη της Ουκρανίας. Το ατύχημα ήταν της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου ατυχήματος στην Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Συμβάντων, διατάραξε σοβαρότατα τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στις γύρω περιοχές και είχε σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία.  Από το ατύχημα πέθαναν επιτόπου δυο από τους εργάτες του σταθμού. Μέσα σε τέσσερις μήνες, από τη ραδιενέργεια και από εγκαύματα λόγω της θερμότητας, πέθαναν 28 εκ των πυροσβεστών που έσπευσαν στο χώρο του ατυχήματος και διαπιστώθηκαν 19 επιπλέον θάνατοι ως το 2004. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι επηρεάστηκε η υγεία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων εξαιτίας της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος με ραδιενέργεια. Οι ποσοστιαίες αυξήσεις των καρκίνων ήταν άνω του 15% στους πληθυσμούς που εκτέθηκαν, με χιλιάδες θανάτους από καρκίνο και λευχαιμία να συνδέονται με το ατύχημα.

Ιστορικό

Το εργοστάσιο στο Τσερνόμπιλ

 Ο Πυρηνικός Σταθμός Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ (σοβιετική πλήρης ονομασία: Eργοστάσιο Παραγωγής Πυρηνικής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ, Β.Ι. Λένιν - Чернобыльская АЭС им. В.И.Ленина), βρίσκεται στο εγκαταλελειμμένο πλέον χωριό Πρυπιάτ (ουκρανικά: При́п'ять) της Ουκρανίας. Το εργοστάσιο που πήρε το όνομά του από την πόλη του Τσερνόμπιλ, μπήκε σε λειτουργία για τη Σοβιετική Ένωση το 1977 ως πρότυπο πυρηνικό εργοστάσιο. Στις 26 Απριλίου του 1986 σημειώθηκε στο εργοστάσιο το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ και είχε ως αποτέλεσμα τον άμεσο θάνατο δεκάδων και την εκτεταμένη επιβάρυνση του περιβάλλοντος με ραδιενέργεια. Το εργοστάσιο λειτουργούσε ως τον Δεκέμβριο του 2000 εξαιτίας μεγάλης ενεργειακής ζήτησης στην Ουκρανία.

Το ατύχημα

 Το ατύχημα συνέβη στη 01:26 ώρα Μόσχας, ξημερώματα του Σαββάτου 26 Απριλίου 1986. Εκείνη την ώρα στο εργοστάσιο βρίσκονταν περίπου 200 εργαζόμενοι των οποίων οι ενασχολήσεις σχετίζονταν με την ομαλή λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων 1, 2 και 3, καθώς και με το πρόγραμμα ελέγχου που λάμβανε χώρα στον αντιδραστήρα 4 όπου και σημειώθηκε η έκρηξη. Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου υπήρχαν άλλοι εργάτες οι οποίοι δούλευαν σε νυχτερινή βάρδια για την κατασκευή των αντιδραστήρων 5 και 6 που επρόκειτο να λειτουργήσουν το Φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. Σημειώθηκαν δύο εκρήξεις στο κτίριο του αντιδραστήρα Νο 4. Το αποτέλεσμα τους ήταν η διάνοιξη μιας τρύπας στην οροφή του κτιρίου και η εκτόξευση γραφίτη, σκυροδέματος και συντριμμιών. Σαν αποτέλεσμα αυτών, ο πυρήνας του αντιδραστήρα βρέθηκε σε επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον. Μεγάλο μέρος του ουρανίου που χρησιμοποιούνταν ως καύσιμο έφυγε στον αέρα μαζί με υπερουράνια στοιχεία και προϊόντα της σχάσης από τον πυρήνα του αντιδραστήρα, παρασυρόμενα από τον καπνό του οποίου η στήλη έφτασε σε ύψος το ένα χιλιόμετρο. Πυρκαγιά ξέσπασε στην οροφή πάνω από τον στρόβιλο του αντιδραστήρα. Επίσης φλόγες υπήρχαν στο εσωτερικό του κτιρίου μαζί με ατμούς και σκόνη. Ο γραφίτης που έπαιζε το ρόλο του επιβραδυντή του αντιδραστήρα, ανεφλέγη από τη θερμότητα και την έκρηξη. Ένας υπάλληλος του εργοστασίου που βρισκόταν ακριβώς πάνω από τον αντιδραστήρα της στιγμή της έκρηξης σκοτώθηκε ακαριαία και το πτώμα του δεν ήταν δυνατό να ανασυρθεί και ένας δεύτερος υπάλληλος τραυματίστηκε από συντρίμμια που έπεσαν πάνω του και εμφάνισε σοβαρά εγκαύματα. Απεγκλωβίστηκε άμεσα αλλά υπέκυψε λίγες ώρες αργότερα.

Επιπτώσεις

Το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνόμπιλ, είχε σημαντικές επιπτώσεις στην Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας (ΣΣΔΟ - Ουκρανία από τις 24 Αυγούστου του 1991) και στην ευρύτερη περιοχή της ΕΣΣΔ. Σοβιετικοί και άλλοι επιστήμονες κατέγραφαν τα δεδομένα για τη μόλυνση του αέρα, των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, των προϊόντων της καλλιέργειας, των τροφίμων και των κατοικημένων περιοχών της ΣΣΔΟ, της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Λευκορωσίας (ΣΣΔΛ) και της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας (ΡΣΟΣΔ). Ο συστηματικός έλεγχος για τη μόλυνση από ραδιενέργεια συνεχίστηκε και μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και συνεχίζεται και σήμερα. Τα αποτελέσματα συγκεντρώνει και δημοσιοποιεί μεταξύ άλλων και η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, ανά πέντε ή δέκα έτη.

Απαγορευμένη Ζώνη

Η ζώνη εφαρμόστηκε λίγο μετά την καταστροφή του Τσερνόμπιλ το 1986 για να βοηθήσει στην εκκένωση του τοπικού πληθυσμού και στην αποτροπή εισόδου στην σημαντικά μολυσμένη περιοχή. Η τοποθεσία γύρω από το χώρο του ατυχήματος χωρίστηκε σε τέσσερις ομόκεντρες ζώνες ανάλογα με το βαθμό επικινδυνότητας. Κάθε οικιστική, πολιτική και επαγγελματική δραστηριότητα είναι απαγορευμένη και ποινικοποιημένη μέσα στη τέταρτη και πιο επικίνδυνη ζώνη, ακτίνας 30 χιλιομέτρων. Η μόνη επίσημη εξαίρεση είναι η λειτουργία του πυρηνικού σταθμού στο Τσερνόμπιλ και τις επιστημονικές εγκαταστάσεις που σχετίζονται με τις έρευνες για την ασφάλεια της πυρηνικής ενέργειας.
Η χλωρίδα και η πανίδα στην περιοχή επηρεάστηκαν σημαντικά μετά το ατύχημα. Πευκοδάση στην περιοχή καταστράφηκαν από τη ραδιενέργεια, ενώ υπήρξαν αναφορές και για μεταλλάξεις σε ζώα, με μόνη επιστημονική καταγραφή τον μερικό αλμπινισμό στα χελιδόνια. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αναφορές ότι η άγρια ζωή στην περιοχή γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη λόγω της έλλειψης του ανθρώπινου παράγοντα. Εντούτοις επιστημονικές έρευνες αντικρούουν αυτές τις αναφορές, ισχυριζόμενες ότι τα επίπεδα ραδιενέργειας έχουν σημαντική επίπτωση σε άγρια ζώα και φυτά.
Η περιοχή είναι επίσης γεμάτη με νεκροταφεία οχημάτων (περισσότερα από 800) γεμάτα από μολυσμένα στρατιωτικά οχήματα και ελικόπτερα. Δεκάδες ποταμόπλοια και φορτηγίδες σκουριάζουν σε εγκαταλελειμμένα λιμάνια.

Περιβάλλον

 Διάφορα επιστημονικά ινστιτούτα και συντονιστικές επιτροπές στην ΕΣΣΔ συμμετείχαν μετά το ατύχημα σε λεπτομερή αποτίμηση της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος μέσω ελέγχων διαφόρων ραδιολογικών συστατικών. Κυρίως μελετήθηκε και έγινε καταγραφή της παρουσίας του ¹³⁴Cs, του ¹³⁷Cs, του Sr και του Pu καθώς και η παρουσία έντονα ραδιενεργών σωματιδίων (θερμά σωματίδια - hot particles).

Πληθυσμός

Ως αποτέλεσμα του ατυχήματος 237 άνθρωποι υπέφεραν από οξείας μορφής μόλυνση από ραδιενέργεια, από τους οποίους 31 πέθαναν μέσα στους πρώτους τρεις μήνες. Οι περισσότεροι ήταν πυροσβέστες και διασώστες, οι οποίοι δεν ήταν πλήρως ενήμεροι για τους κινδύνους που διέτρεχαν. 135.000 άνθρωποι εκκένωσαν την περιοχή, 50.000 από αυτούς κάτοικοι του Πριπυάτ. Ο συνολικός αριθμός των θανάτων στην περιοχή είναι δύσκολο να καθοριστεί επακριβώς λόγω της μυστικοπάθειας του τότε καθεστώτος, η οποία οδήγησε σε ελλιπή καταγραφή των σχετικών στατιστικών στοιχείων.

Επιπτώσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη

Το ατύχημα στο Τσερνόμπιλ είχε επιπτώσεις στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, με τη δυτική, ανατολική και βόρεια Ευρώπη να δέχεται το μεγαλύτερο ποσοστό ραδιενεργών ισοτόπων (περισσότερα από τα μισά ραδιενεργά σωματίδια που απελευθερώθηκαν από το ατύχημα κατέληξαν σε περιοχές εκτός ΕΣΣΔ). Πρώην Γιουγκοσλαβία, Φινλανδία, Σουηδία, Γερμανία, Βουλγαρία, Νορβηγία, Ρουμανία, Αυστρία και Πολωνία δέχθηκαν η κάθε μια περισσότερα από ένα πεταμπεκερέλ (10¹⁵ Bq) καισίου 137. Η περιοχή που μολύνθηκε με πάνω από 4.000 Bq/m² καλύπτει το 40% της επιφάνειας της Ευρώπης, ενώ το 2,3% δέχτηκε πάνω από 40.000 Bq/m². Υπολογίζεται ότι από τη συνολική δόση ραδιενέργειας που έλαβε ο πληθυσμός της γης λόγω του ατυχήματος, το 36% αντιστοιχεί στους κατοίκους Ρωσίας, Ουκρανίας και Λευκορωσίας και το 53% στους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν περιορισμοί στη διακίνηση τροφίμων σε χώρες της Ευρώπης:

• Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν περιορισμοί σε 374 φάρμες με 200.000 πρόβατα.
• Σε Σουηδία και Νορβηγία υπάρχουν περιορισμοί για ζώα που βρίσκονται σε ελεύθερο περιβάλλον (ανάμεσά τους και οι τάρανδοι).
• Στη Γερμανία αλλά και σε άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες ανιχνεύονται υψηλά ποσοστά καισίου 137 σε άγρια ζώα, όπως αγριόχοιρους (μέσα επίπεδα 6.800 Bq/kg, δέκα φορές υψηλότερα από το όριο ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα 600 Bq/kg).

Εκτιμάται ότι περισσότερο από το μισό του ιωδίου 131 που διέφυγε από το Τσερνόμπιλ κατέληξε εκτός ΕΣΣΔ. Το ραδιενεργό ιώδιο προκαλεί αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς και σύμφωνα με εκτιμήσεις, παρουσιάστηκε αύξηση αυτής της μορφής καρκίνου σε Ηνωμένο Βασίλειο και Τσεχία, χρειάζονται όμως περισσότερες έρευνες για να υπάρξει συνολική εικόνα για την Ευρώπη. Κάποιες άλλες μελέτες αναφέρουν επίσης αύξηση της παιδικής λευχαιμίας σε Δυτική Γερμανία, Ελλάδα και Λευκορωσία. Έχοντας υπόψη ότι τα περισσότερα είδη καρκίνου χρειάζονται 20 με 60 χρόνια μεταξύ έκθεσης στο αίτιο και εκδήλωσης της ασθένειας, είναι προφανές ότι είναι ακόμα νωρίς για να εκτιμήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις των επιπτώσεων του ατυχήματος.

Επιπτώσεις στην Ελλάδα

Μέρος του ραδιενεργού νέφους από το Τσερνόμπιλ έφτασε και στην Ελλάδα μετά από μερικές μέρες. Προκλήθηκε πανικός στον ελληνικό πληθυσμό, συγκεκριμένα σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων, με τον κρατικό μηχανισμό να κάνει συστάσεις για αποφυγή του φρέσκου γάλακτος και το καλό πλύσιμο φρούτων και λαχανικών από τις 5 Μαΐου και μετά. Το ραδιενεργό νέφος επηρέασε κυρίως την Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία, όπου χρόνια αργότερα ανιχνεύονταν ποσά ραδιενέργειας υψηλότερα του κανονικού. Μετρήσεις που έγιναν το 1996 έδειξαν εκπομπές καισίου στα 65 κιλομπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο με το όριο επικινδυνότητας να βρίσκεται στα 5 κιλομπεκερέλ. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία δεν παρατηρήθηκε αύξηση στη συχνότητα της λευχαιμίας, εκτός από τη σπάνια βρεφική λευχαιμία, αλλά ούτε και στον καρκίνο του θυρεοειδούς. Από την άλλη όμως υπολογίζεται από έρευνα της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας ότι έγιναν περίπου 2.500 τεχνητές εκτρώσεις το 1986 από γονείς οι οποίοι φοβήθηκαν τις πιθανές επιπτώσεις της ραδιενέργειας στο έμβρυο. Επίσης ιατρικοί κύκλοι αποδίδουν 1500 περιπτώσεις καρκίνου (τη δεκαετία 1986-1996) που δεν δικαιολογούνταν από το ιστορικό του ασθενούς, σε πιθανές επιπτώσεις του Τσερνόμπιλ.

Σημερινή κατάσταση

Τον Σεπτέμβριο του 2007 η Ουκρανία ενέκρινε την κατασκευή ενός ατσάλινου κελύφους πάνω από τον αντιδραστήρα, σε αντικατάσταση της υπάρχουσας σαρκοφάγου, η οποία κινδυνεύει από κατάρρευση. Το κέλυφος το οποίο θα κατασκευαστεί από τον όμιλο γαλλικών εταιρειών Novarka, θα κοστίσει 432 εκ. ευρώ (κατ' άλλες πηγές 505 εκ. ευρώ), με το κόστος να καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης και διεθνείς χορηγούς. Η τοξωτή κατασκευή θα έχει πλάτος 257 μέτρων, ύψος 105 μέτρων και μήκος 150 μέτρων και θα χρειαστούν 58 μήνες για την ολοκλήρωσή της. Η νέα σαρκοφάγος θα κατασκευαστεί σε σχετική απόσταση από τον αντιδραστήρα και μόλις ολοκληρωθεί θα μετακινηθεί πάνω σε ράγες προς την τελική της θέση, πάνω από την προϋπάρχουσα σαρκοφάγο. Μετά το πέρας της κατασκευής θα ξεκινήσει η αποδόμηση του πυρήνα 4.

 

 

 

Η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης είχε δημοσιεύσει  στις 15.03.2011 αυτό που επισήμως η Ιαπωνία παραδέχτηκε στις 12.04.2011, σε ότι αφορά την κατηγορία επικινδυνότητας του πυρηνικού ατυχήματος.
Παραθέτω μέρος εκείνου του κειμένου της  Ο.Κ.Θ. καθώς και την ενημέρωση από enet.gr στις 12/4/2011:

FUKUSHIMA I                                                                                             15.03.2011

Οι πληροφορίες που παίρνουμε από την Ιαπωνία συνηγορούν στο εξής :  Έχει επέλθει ήδη τήξη της καρδιάς και στους τρεις αντιδραστήρες (Νο1, 2 & 3) από τους 6 συνολικά του πυρηνικού εργοστασίου της Φουκουσίμα (Fukushima I).  

Το χρονικό των γεγονότων και οι τεχνικές του εξηγήσεις..................................................................

 ................................................................................................................................................................

Επίλογος :

Δεν γράφηκε ακόμη, αν και βρισκόμαστε μία εβδομάδα μετά τον σεισμό.  Το ατύχημα έχει χαρακτηρισθεί ως επιπέδου 6 στην κατηγορία των πυρηνικών ατυχημάτων, με 7 είχε βαθμολογηθεί το Chernobyl.   Ουσιαστικά, όμως είναι πλέον κατηγορίας 7 της διεθνούς κλίμακας μέτρησης πυρηνικών ατυχημάτων ( International Nuclear and Radiological Event Scale - INES) με βάση τις επίσημες ανακοινώσεις της διαχειρίστριας εταιρείας και τις μετρήσεις γύρω από το εργοστάσιο. 

Για τρείς λόγους : 

Α)  Γιατί αυτό που στο Chernobyl έφθασε στην ατμόσφαιρα με μια μόνο έκρηξη, στην Ιαπωνία παροχετεύεται σταδιακά, απλά η επικοινωνιακή πολιτική της ΙΑΕΑ είναι που κατατάσσει το ατύχημα σε ένα επίπεδο χαμηλότερα, βοηθούμενη από το γεγονός ότι η σταδιακή παροχέτευση του ραδιενεργού νέφους το κρατάει χαμηλά και δεν επιτρέπει την μεταφορά του σε μεγάλες αποστάσεις

Β)  Γιατί στο Φουκουσίμα έχουμε 3 αντιδραστήρες εκτός ελέγχου και όχι 1.

Γ) Γιατί στο Φουκουσίμα έχουμε 3 επιπλέον αντιδραστήρες που μπήκαν σε διαδικασία shut down λίγο πριν τον σεισμό, οπότε είναι  λογικό να αναμένουμε και από αυτούς προβλήματα, παρότι βρίσκονταν σε διαδικασία μειωμένης ισχύος.

Η υπεροψία όλου του ανθρώπινου είδους σε κρίση …

Και λίγα λόγια για την διαφορά του παρόντος ατυχήματος με το ατύχημα στο Chernobyl : 

Στους αντιδραστήρες «ζέοντος ύδατος» το ίδιο το νερό που περιβάλλει την καρδιά και το πυρηνικό καύσιμο ατμοποιείται και κινεί την τουρμπίνα της ηλεκτρογεννήτριας.  Στους αντιδραστήρες «πεπιεσμένου ύδατος» που είναι ρωσικής τεχνολογίας (πχ Chernobyl) το νερό του αντιδραστήρα θερμαίνει ένα δευτερεύον κύκλωμα νερού που ατμοποιείται και παράγει ηλεκτρικό ρεύμα.  Η πρώτη τεχνολογία θεωρείται ασφαλέστερη, γιατί σε περίπτωση απώλειας του αυτόματου ελέγχου του αντιδραστήρα, μπορείς να διοχετεύσεις νερό με κάποιο τρόπο προς την καρδιά και να τον ψύχεις επί μέρες  και εβδομάδας μέχρι να πετύχεις την σβέση του.  Επιπλέον διαθέτουν χαλύβδινο προστατευτικό πλαίσιο καθώς και τρίτο σκυροδετημένο προστατευτικό πλαίσιο.  Έχει το μειονέκτημα ότι λειτουργεί σε χαμηλότερες πιέσεις και έτσι παρουσιάζει μικρότερο βαθμό απόδοσης από τους αντιδραστήρες «πεπιεσμένου ύδατος».  Στους τελευταίους, όμως, έτσι και παρουσιασθεί απώλεια ελέγχου, είναι πολύ δύσκολος έως αδύνατος ο έλεγχος της θερμοκρασίας του με παροχέτευση ψυκτικού υγρού.  Επέρχεται έκρηξη, η οποία στέλνει ραδιενεργά υλικά ψηλά στην αέρα, τα οποία έτσι μπορούν να φτάσουν σε μεγάλες αποστάσεις και να επηρεάσουν απομακρυσμένες περιοχές.  Στην πρώτη περίπτωση η ραδιενεργή μόλυνση περιορίζεται σε αποστάσεις μερικών δεκάδων χιλιομέτρων.  Διαλέγεις και παίρνεις.

Πάντως, σε κάθε περίπτωση η ΙΑΕΑ έχει δώσει οδηγίες να αποφεύγονται τα αχρείαστα shut down σε πυρηνικούς αντιδραστήρες, αφού όλα τα σοβαρά ατυχήματα μέχρι τώρα παρουσιάσθηκαν σε διαδικασίες προγραμματισμένης (Chernobyl, ThreeMileIland) ή έκτακτης μείωσης ισχύος (Harrisburg, Fukushima) των αντιδραστήρων.  Αυτό, βέβαια, είναι αδύνατο, αφού υπάρχει ανάγκη για περιοδικό έλεγχο και συντήρηση των πυρηνικών εγκαταστάσεων και αυτό δεν είναι δυνατό να γίνει πάντα «εν πλω».  Αυτό είναι και ένα σημείο στο οποίο εστιάζει το οικολογικό κίνημα : οι πυρηνικοί αντιδραστήρες αναγκάζουν την κοινωνία σε μια συνεχή και σταθερή κατανάλωση ενέργειας και εμποδίζουν την διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό σύστημα μιας χώρας. 

Στον ανώτατο βαθμό επικινδυνότητας η Φουκουσίμα

Τελευταία ενημέρωση: 13:59 Τρίτη 12 Απριλίου 2011,  enet.gr

 

Ισότιμη με την πυρηνική καταστροφή του Τσερνόμπιλ αξιολογείται η πυρηνική κρίση στο εργοστάσιο της Φουκουσίμα, καθώς οι ιαπωνικές αρχές αναβάθμισαν το επίπεδο της σοβαρότητάς της από την κατηγορία 5 στην κατηγορία 7. Την ίδια στιγμή, τα Ρίχτερ εξακολουθούν να παιδεύουν τους Ιάπωνες. Μέσα σε μία ημέρα σημειώθηκαν δυο μετασεισμοί της τάξεως των 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.

Οι ιαπωνικές αρχές εκτίμησαν ότι η αρχική σοβαρότητα του συμβάντος στη Φουκουσίμα ήταν αντίστοιχη με εκείνη του Τσερνόμπιλ το 1986. Ωστόσο, θεωρούν ότι υπάρχουν διαφορές όσον αφορά στην εξέλιξη της κρίσης, καθώς εκτιμούν ότι τα επίπεδα ραδιενέργειας που μετρώνται καθημερινά έχουν πλέον υποχωρήσει σημαντικά. Σύμφωνα με την ιαπωνική υπηρεσία για την πυρηνική ασφάλεια, η διαρροή ραδιενεργών ουσιών από το εργοστάσιο του Νταϊτσί αντιστοιχεί περίπου στο 10% της ποσότητας ραδιενέργειας που είχε διαρρεύσει από το Τσερνόμπιλ. "Πρόκειται για μια καταρχήν αξιολόγηση και είναι ένα θέμα που απομένει να οριστικοποιηθεί από τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας ", δήλωσε αξιωματούχος της κρατικής Υπηρεσίας Πυρηνικής και Βιομηχανικής Ασφάλειας.
Ο Ιάπωνας αξιωματούχος παρέπεμψε στη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας, η οποία είναι αρμόδια για την έκδοση της Διεθνούς Κλίμακας Πυρηνικών και Ραδιενεργών Συμβάντων, δηλαδή την ταξινόμηση πυρηνικών και ραδιενεργών ατυχημάτων και συμβάντων, με κλίμακα βαθμολόγησης της σοβαρότητάς τους από το 1 έως το 7 κατά αύξοντα αριθμό.
Εν τω μεταξύ, η διαχειρίστρια εταιρεία του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα εξέφρασε την ανησυχία ότι η διαρροή ραδιενέργειας μπορεί να ξεπεράσει σε μέγεθος εκείνη του πυρηνικού δυστυχήματος στο Τσερνόμπιλ. "Η διαρροή ραδιενέργειας δεν έχει σταματήσει και η ανησυχία μας είναι ότι τελικά θα ξεπεράσει εκείνη του Τσερνόμπιλ", δήλωσε στους δημοσιογράφους αξιωματούχος της Tepco. 
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Ναότο Καν δήλωσε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου στο Τόκιο, ότι η κατάσταση στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα "σταθεροποιείται βήμα βήμα" και ότι η διαρροή ραδιενέργειας μειώνεται.

Ερωτηθείς για τη φανερή αντίφαση ανάμεσα στις δηλώσεις του αυτές και την απόφαση για αναβάθμιση της σοβαρότητας της κρίσης στο σταθμό της Φουκουσίμα στο επίπεδο 7, ο Ναότο Καν απάντησε: "Επανεξετάσαμε τη διαβάθμιση με βάση τις μετρήσεις για την ακτίνα διασποράς της ραδιενέργειας. Η υγεία των πολιτών είναι η βασική αρχή για τις αποφάσεις της κυβέρνησης".
"Προκαλέσαμε μεγάλα προβλήματα στον κόσμο και πρέπει να εξηγήσουμε λεπτομερώς την εμπειρία μας", παραδέχθηκε.

Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός ζήτησε συγγνώμη από τους αγρότες και τους ψαράδες, οι οποίοι επλήγησαν από τη ραδιενέργεια, ενώ έκανε έναν παραλληλισμό με την ανοικοδόμηση της Ιαπωνίας μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. "Ελπίζω ότι κι αυτή τη φορά θα υπάρξει το ίδιο πνεύμα για την ανοικοδόμηση της χώρας", υπογράμμισε.